Eguna iratzarri denean

Loaren sakontasunetik bueltatu gara

Besarkatuta geunden

Eta egote hutsaren onarpenaz

Ohartu naiz

Ezin baitut beste ezer pentsatu

Parean dudan zoriona baino

Ez dago presarik

Muxuak dira bertako erlojuaren orratzak

Maite zaitudan heinean

Itxaroten dut gainontzekoa

Bizitza biziz

Egoerak hausnartuz gero

Bilakatuko naiz ero

Ea zer gertatzen zaizun

Galdetuko nion bati gustura

Horixe egin baitzuten nirekin

Laguntzarik behar?

Munduko gauzarik normalena

Hori baita gizakiok eduki

Behar genukeen

Lehenbiziko eginkizuna

Hau guztia ez diogu elkarri esaten

Horixe berak elkartu gintuelako

Pertsona baten menpekotasuna

Edozein altxor izan daiteke

Mundu honetan, eroa ez dena

Erotuak dituena baizik

Eromen enpatiko bat

Gaueko kontzertuan sortzen dugun bezala

Erotuta nago, gaude

Eta horrek gainontzekoak ulertzen

Laguntzen dit

Erotasuna tabu bat ez delako

Seriotasunarekin sexua egiten duenarekin baita

Horregatik umorearen jaiotza ospatzen dute

Guk behingoz ulertu dezagun

Muxuak, laztanak, oihuak...

Hori konturatuarazten didate

Ostean gehien behar duenari

Ahalik eta hoberen ulertzeko

Maite zaitut

(Eugeni Alzibar)